LR91

LR91

Kraj pochodzenia	Stany Zjednoczone
Projektant	Aerojet
Wykorzystanie	Titan I, Titan II, Titan III, Titan IV
Materiały napędowe	N2O4/Aerozine 50
Osiągi
Siła ciągu w próżni	467 kN
Impuls właściwy w próżni	316 sekund
Maks. czas działania	247 sekund
Parametry
Komory spalania	1
Ciśnienie w komorze	5,93 MPa
Stosunek ciągu do masy	80,85
Wymiary
Długość	2,81 metra
Średnica	1,63 metra
Masa	589 kilogramów
Multimedia w Wikimedia Commons

LR91 – amerykański silnik rakietowy zasilany paliwem ciekłym, który był wykorzystywany w drugich stopniach międzykontynentalnych pocisków balistycznych Titan do lat 90. XX wieku. Oryginalna wersja silnika; LR91-3 działała na mieszance RP-1/LOX (podobnie jak LR87-3 napędzający rakietę nośną Titan I. Silniki te zapewniały także napęd dla rakiety Titan II, jednak później zostały one zmodyfikowane do wykorzystywania mieszanki Aerozine 50/N₂O₄.^[1]

Silnik ten został zoptymalizowany pod kątem próżni i pracował w cyklu gaz-generator. Komora ciągu silnika wykorzystywała paliwo do chłodzenia regeneracyjnego, z oddzielną osłoną ablacyjną^[1].

Wczesne silniki LR91, które były wykorzystywane w rakietach Titan I spalały mieszankę RP-1 i ciekłego tlenu. Ponieważ ciekły tlen jest kriogeniczny, nie mógł być on przechowywany w rakiecie przez długi czas i musiał być ładowany tuż przed wystrzeleniem pocisku. W przypadku Titana II silnik został zmodyfikowany pod mieszankę Aerozine 50 i N₂O₄, które są hipergoliczne i można je przechowywać w temperaturze pokojowej. Dzięki temu pociski Titan II mogły być w pełni zatankowane i gotowe do wystrzelenia w krótkim czasie^[2].